
«دانشنامه» چیست؟ و چه نقشی در ایجاد «تفکر تحقیقی» دارد؟
یک- از آرزوهای من!
پیش از این نوشته بودم(+):
کتابخانهها سختافزارهای تحقیقاند. ما تا وقتی بر روی «نرم افزار تحقیق« یعنی آن ذهنیتی که قرار است از این سختافزار استفاده کند کار نکنیم، نباید انتظار داشته باشیم که نتیجه چندانی بگیریم. مثلا دارم به این فکر میکنم که در این اصفهان واقعا چند نفر از ماهیت کتابهای مرجع و ایجاد بخش بزرگ و باشکوهی به همین عنوان در کتابخانه مرکزی اصفهان خبر دارند؟ اصلا چرا این کتابها را در کنار بقیه کتابها در بخش مخزنِ کتاب نگذاشتهاند؟ و اصلا این کتابها در کدام مرحله و به چه بهانهای به کار محقق میآیند؟ یا اصلا این کتابها چه کسانی را و در چه سن، شرایط، موضوع و مسئله ای راهگشا می افتند؟.
اما امروز میتوانم بگویم برای من، نخستین تجربه در پاسخ به این سوالها و آموزش «تفکر تحقیقی» به دانش آموزان رقم خورد و پنجشنبه ده مهرماه 94 را به روز خاطره انگیزی تبدیل کرد:

«خوش_اندیشی» یک برند فرهنگی و آموزشی است که برای برنامه فعالیت شهری فرهنگسرای پرسش در اصفهان طراحی شده است. اگر این برنامه بر اساس طرح تهیه شده و راهبردهای پیشبینی شده پیش برود می تواند مرکزی برای آموزش، تبیین و ترویج دانشها و مهارتهای اندیشیدن باشد. این جملات همچنین در قالب کتابچهای به صورت دو زبانه به عنوان پیامی فرهنگی از اصفهان منتشر گردید است(تصویر در ادامه). این 50 جمله مبتنی بر سرفصلهای اساسی در فضیلتهای فکری -در نظریات 



