آرشیو دوره آموزشی «من در مسیر»-برنامه‌ریزی زندگی(با رویکرد دینی)

 

سبک زندگی دینی/ روش برنامه ریزی/ من در مسیر

درآمد: تا به حال این گونه پرسشها بر صفحه ذهنتان رژه رفته اند؟ این کتاب را بخوانم یا آن کتاب؟ این کلاس را بروم یا آن کلاس؟کتاب بخوانم یا آن کلاس را بروم؟ چند درصد وقتم را صرف دید و بازدید کنم؟ دوستان چه سهمی از وقت مرا دارند؟ من چه سهمی از وقت آنها را؟ خانواده یا دوستان، مسئله این است؟! مطالعات شخصی یا رسمی؟ دلبخواهی یا دانشگاهی؟ بیاموزم یا پژوهش کنم؟....چه سهمی از وقتم را برای معرفت دینی ام قرار دهم؟ برای رشد بیشتر، چه برنامه هایی را در اولویت قرار دهم؟

این کارگاه حاصل تاملاتی در پی پاسخ به اینگونه پرسش هاست. شاید گامی رو به جلو و شاید تنها طرح هندسی و منظم تر مطالبی که پیش از این نیز می دانسته ایم.

مستندات دوره: 

- دانلود صدای کلاس دوره 8 ساعته : (Voice) / دوره دو ساعته: (Voice)

- طرح درسی: (Pdf)

- فهرست تفصیلی مطالب در یک جزوه آموزشی: (Doc)
- اسلاید آموزشی: (Pdf)
- سیاه‌های برنامه ریزی و کار در کلاس: جدول مدیریت روزانه(+)/ جدول تقسیم بندی کیفی برنامه(+)/ جدول اقدام‌های ماهانه(+)

- روکش سی دی این دوره: (+)

هزینه دوره: 

ارسال یک گزارش و روایت کتاب خوب و خواندنی در زمینه علوم انسانی
یا

واریز مبلع  10000 تومان به شماره کارت 6104337206909069 – به­ نام خانم زهرا حسینی.
زمان پرداخت هزینه: 

حداکثر یک ماه پس از شنیدن فایل‌ها

-نکته: برای ارسال گزارش کتاب می‌توانید از این روش استفاده کنید:  + کاربرگ گزارش و روایت کتاب

درونمایه این دوره آموزشی:

در این کارگاه، ابتدا مفهوم برنامه ریزی پویا و ایستا را از نظر می گذرانیم و نشان می دهیم که چگونه یک برنامه ریزی ایستا که مبتنی بر مفروض قرار دادن و تعیین شرایط اولیه است، محکوم به شکست است  و نمی تواند واقعیت حیات انسانی ما را مدیریت کند. آنگاه از لوازم  حرکت و رشد در زندگی سخن می گوییم و با این مقدمه تلقی رایج از برنامه ریزی را به مخاطره و چالش می کشیم. چگونه می توان برای انسانی که داائما در حال تغییر است برنامه ریزی ثابتی نمود و آیا اساسا باید به این شیوه ی  برنامه ریزی تن داد؟!

با پاسخ به این سئوال و گذر از این گام،  زندگی خود را نه به صورت کمی-که روش غالب است-بلکه با صورتکیفی به سه ساحت جمال و جلال و معنا تقسیم می کنیم، این سه واژه را با تفصیل مورد دقت قرار می دهیم و تلاش می کنیم تا برای این موارد مهمترین نکات و استانداردهای کیفی را پررنگ نماییم. البته این فرایند یک فرایند نسبی و فردی است و در واقع هر فرد خود، این استانداردها را تعیین می کند و کارگاه ما، تنها هادی روشمندی و اولویت بندی این انتخاب هاست. 

اکنون یک درخت سه-شاخه داریم و تلاش می کنیم تا برنامه های سالانه، ماهانه و روزانه خود را به صورت گام به گام، و به مثابه شاخه های کوچک و بزرگ این درخت زندگی، بر روی شاخه های اصلی طراحی شده، نقاشی کنیم. (این کار را در جلسه دوم کارگاه انجام می دهیم.)

از نظر ما، حسن نگاه کل گرایانه و سپس جزئی نگر به برنامه ریزی این است که درباره همه اجزای زندگی مان- تا حد امکان- تفکر می کنیم و اینچنین خود را برای مدیریت عرصه های متغییر و حساب نشدنی زندگی آماده می سازیم.  همچنین، "اصل تغییر" را مبنای برنامه ریزی قرار می دهیم و از اینرو  از تغییر نگاه خود، انتظارها و شرایط پیرامونمان در طول برنامه ریزی و اجرا، هراسان و مضطرب نمی شویم. ما در این روش، پاسدار استانداردهای کیفی برنامه خود هستیم و با تغییر عوامل  کمی، جاخالی نمی کنیم!

در این بحث مفاهیمی همچون قوانین عمل، رزق، کار، حرفه(شغل)، سعی، عبادت، علم آموزی و ...  را در شبکه معارف دینی، مورد بازخوانی و دفت نظر قرار می دهیم و در این بازخوانی نسبت برنامه خود با این مفاهیم مورد دقت وافر قرار می دهیم. در مواردی نشان می دهیم که تا چه اندازه فهم عرفی جاافتاده درباره این مفاهیم با فهم درست و اصیل از آنها فاصله دارد، و این خود توضیحی است بر اینکه چرا ما کمتر توانسته ایم از آموزه های دینی، درس آموزی کنیم و از آموزه ها طرحواره زندگی بسازیم، تا آنجا که گاهی ما در گوشه ای، و آموزه های دینی مان در گوشه ای دیگر، هر دو، کم و بیش، خاک می خوریم!! ....

جداول برنامه ریزی طراحی شده برای این کارگاه به پیوست آمده است.  امیدواریم به زودی خلاصه مطالب آن نیز با همت یکی(؟) از افراد شرکت کننده و بازنگری لازم، به دوستان هم‌پیشانی و همراه تقدیم شود.