پیشانی؛ گاه‌نوشته‌های فرهنگی حامد صفایی‌پور

خواندن و نوشتن را دوست دارم. هم‌پیشانی‌هایم را دوست دارم. فکر می کنم باید درباره داشته‌ها و نداشته‌هایمان با هم حرف بزنیم.

پیشانی؛ گاه‌نوشته‌های فرهنگی حامد صفایی‌پور

خواندن و نوشتن را دوست دارم. هم‌پیشانی‌هایم را دوست دارم. فکر می کنم باید درباره داشته‌ها و نداشته‌هایمان با هم حرف بزنیم.

پیشانی؛ گاه‌نوشته‌های فرهنگی حامد صفایی‌پور

اینکه «تا مرد سخن نگفته باشد/ عیب و هنرش نهفته باشد» حرفی است و اینکه سخن نگوییم تا عیب و هنرمان نهفته باشد، حرفی دیگر.
بسیاری از بندگان خدا بوده اند که از اتفاق چون کمتر سخن گفته‌اند، تا عیب و هنرشان نهفته باشد(!)، یک عمر با عقاید و افکار من درآوردی سپری کرده اند.
«مرد» باید سخن بگوید، آشکار و روشن؛ تا با لطف حضرتِ «عقلِ جمعی» به عیوب سخن و اندیشه‌اش پی‌ببرد.
برای همین بر هر انسانی که دوست دارد اندیشمندانه زندگی کند، فرض است که با گفتن و نوشتن، خود را در معرض سرنیزه‌های سوزنده و سازنده نقد دیگران قرار دهد. و از عیان شدن عیب و رسوا شدن هنرش نهراسد. من برای آموختن، می‌نویسم.

هم‌پیشانی سلام!
نوشته‌های این وبلاگ، منتخبی از نوشته‌های به واقع جور واجور من در سایت پیشانی(www.pishani.ir)-در سال‌های 89 تا 92- است که به فراخور احوال و اوضاع شخصی و اجتماعی نوشته‌ام. بنا دارم برگزیده‌ای از آن نوشته‌ها را-با بازنگری اندک- به همراه نوشته‌های جدیدی در اینجا منتشر نمایم. امیدوارم همچون گذشته از نظرات شما بهرمند شوم.
حامد صفایی‌پور

طبقه بندی موضوعی
پربیننده ترین مطالب
آخرین دیدگاه ها

۲ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «محمد رسول خدا» ثبت شده است

  • ۰
  • ۰

و آتش حریص بود، و محمد حریص‌تر!

۸ دی۹۴


یک. 

 سفارش خودش بود دیگر،

«انی تارکُم فیکُم ثَقلین، کتاب الله و عترتی ... »

کریمانه گفت: مزد رسالتم این باشد.

 اطاعت کردیم و او را نه با قرآن خواندیم و نه با اهل بیت ستودیم!

  • ۱
  • ۰

نوای تک‌نوازی خدای من!

۶ خرداد۹۳

عقاب سربلند آسمان عشق، 
نگاه کن! 
به تیز چشمِ مهربانِ پُر امیدِ خود،
مرا ببین! 

مرا که مادرم نشاند بر زمین 
بر این درخت سبز توت 
به پیله های گرم در کنار رود 
به پُر فریبِ بسترِ حریریم، 
مرا ببین! 
که پلک شب به خواب می زند مرا، 
و عنکبوت غم، 
نشسته بر، سرآستین زندگیم! 
مرا ببین! 

ساخت وبلاگ در بلاگ بیان، رسانه متخصصان و اهل قلم